ବାହୁଡା ବାରତା ; ବସୁଧୈବ କୁଟୁମ୍ବକମ୍

                                                                                                                                                                                                                                                                                ବିଶ୍ୱନାଥ କାଣ୍ଡି         

ଆପଣା ଦୁଃଖରେ ଲୁହ ନ ଗଡାଇ ,ହସି ହସି ରୁହ ବଂଚି ,
ଅପର ଦୁଃଖରେ ସମଦୁଃଖୀ ହୋଇ , ଳୁହ ଦିଅ ତାର ପୋଛି । 

ଅନ୍ୟକୁ ଖୁଆଇ ଯେ ସୁଖ ମିଳଇ , ନିଜେ ଭୁଂଜି ବାରେ ନାହିଁ ,
ଅନ୍ୟର ହିତରେ ଲାଗି ନ ପାରିଲେ, ବଂଚିବାରେ ଲାଭ କାହିଁ ?

ଆଗାମୀ ଦିନରେ ବଂଚି ବାକୁ ହେଲେ, ନିଜକୁ ସୁଧାରି ନିଅ ,
ବାହୁଡାଙ୍କ ପାଦେ ପଶହେ ଶରଣ , ଦୂର ହେବ ମନୁ କୋହ ।

                               ଯେ ବେଳେ ଜାଣିବ , ଏ ଜାତିର ଗାଥା; ଜଗତେ ପଡିବ ହୁରି ,
                              ଇତିହାସେ ତାହା,   କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ହୋଇ , ରହିବ ମନେ ସବୁରି ।



                                                                        ନୂଆତୋଟା ସାହି ,କଟକ

No comments:

Post a Comment