ଆମର ମାନସ ସନ୍ତାନ:କୁଶବନ

                                                                                                                                                                                                 ଗିରିଶ ନାୟକ

ନବବର୍ଷର ହାର୍ଦ୍ଦିକ ଅଭିନନ୍ଦନ ଓ ଶୁଭ କାମନା  କରୁଛି । ୟେ ବର୍ଷ ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସଫଳତା ଓ ଆଲୋକର ବର୍ଷ ହେଉ । ସମୟ ଗଡି ଗଡି ଚାଲୁଛି ଆଗକୁ । ସକାଳର କଅଁଳ କିରଣ , ଦିନର ଟାଣ ହୋଇ ସଂନ୍ଧ୍ୟାରେ ଶୀତଳ ହୋଇ ଯାଏ । ତେବେ ପରିବର୍ତନ ଦୁନିଆରେ କିଛି ନା କିଛି ଅହରହ ପରିବର୍ତନ ହୋଇ ଚାଲିଛି । ଚାଲିଥିବ । ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସମାଜର ଦର୍ପଣ । ଯେଉଁ ସମାଜ ସାହିତ୍ୟରେ ଯେତେ ସମୃଧ ,ତାଙ୍କର ସାମାଜିକ ସ୍ଥିତି ସେତେ ସୁଦୃଢ ହୋଇ ଥାଏ । ସାହିତ୍ୟ ହିଁ ସମାଜରେ ଆଣେ ନୂତନ ଧାରା , ନୂତନ କ୍ରାନ୍ତି । ଜନ ସମାଜରେ ସୃଷ୍ଟି କରେ ଚିନ୍ତା ଆଉ ଚେତନା  । ଯେଉଁଠି ଚିନ୍ତା ଚେତନା ନାହିଁ, ତାହା ଏକ ଜଡ ଆଉ ନିର୍ବୋଧ ଅଟେ । ସାହିତ୍ୟ ହିଁ ସୃଷ୍ଟି କରେ  ନୂତନ ସମ୍ଭାବନା, ନୂତନ ଦିଗନ୍ତ ,ନୂତନ ସୃଷ୍ଟି ,ନୂତନ ଜାଗରଣ ।
ସମୟର ସୁଅରେ ଭାସି ଭାସି ଆସି ମୁଁ ଆଜି କୁଶକଂଟାରେ । ପିଲାଦିନର କାହାଣୀ ଆଜି ନାହିଁ । ଅଛି କେବଳ ହାଟ , ବଟ,ମଠ ,ଅଛି ସେହି ପରମମୟ  ମହାନ୍ ସନ୍ଥ ଗୋସ୍ବାମୀ ବାହୁଡା ଦାସଙ୍କର ଅଲୌକିକ ଶକ୍ତିର ଚମକ୍ । ତାଙ୍କର କାଳଜୟୀ କବିତା ,ଭଜନ ଓ ଜଣାଣ  ପ୍ରଭୃତି ଜନମାନସରେ ଉଜ୍ଜିବୀତ ହୋଇ ରହିଥିବ । ତାଙ୍କର ଅଲୌକିକ  କାର୍ଯ୍ୟ ଓ ସାମାଜିକ ସଂସ୍କାର , ବୌଧିକ ଚିନ୍ତାଧାରା ଦଳିତ ମହା ଭୋଇ କୁଳର ସମ୍ମାନ ଏବଂ ଏକତା ସୂତ୍ରରେ ବାନ୍ଧି ରଖିବାର କୌଶଳ ଓ ପ୍ରଣାଳୀ ତାହା ସମାଜରେ ବଳବତ୍ତର ରହିଛି । ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଚଳିତ ଜାତି, ନୀତିକୁ ଅନୁସରଣ  ମାନି ଚାଲିଛି । ତାଙ୍କର ନୀତି ଆଦର୍ଶକୁ ସମ୍ମାନ ସହ ଗ୍ରହଣ କରି ନେଇଛି ।  ମୁଁ ଅନେକ ଥର ଚିନ୍ତା କରିଛି ଯଦି ମହା ଭୋଇ କୂଳରେ ଏହି ମହାପୁରୁଷ ଆର୍ବିଭାବ ହୋଇ ନ ଥାନ୍ତେ ,ତାହା ଆଜି ମହା ଭୋଇ କୂଳର ଅବସ୍ଥା କିପରି ହୋଇ ଥାନ୍ତା ??? ୟେ କଥା ନିଶ୍ଚିତ ଯେ , ଆମର ସାମାଜିଜ ସ୍ଥିତିରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଭିନ୍ନତା  ହୋଇଥାନ୍ତା ।
ଭକତିର ପ୍ଲାବନରେ ଦ୍ରବିତ ଉନ୍ମତ ଭକ୍ତ 
ଜାତି ସବୁବେଳେ ତାର ଇତିହାସକୁ ନେଇ ଗର୍ବ କରେ । ଆମ୍ଭେ  ଗର୍ବ କରିବା ୟେ ଜାତିରେ ସେହିଭଳି ମହାପୁରୂଷ ମାନେ ଆବିର୍ଭାବ ହୋଇଛନ୍ତିି ସନ୍ଥ ଗୋସ୍ବାମୀ ବାହୁଡା  ଦାସ , ସନ୍ଥ ବଳରାମ ଦାସ, ସନ୍ଥ କବି ଭୀମ ଭୋଇ ଓ  ଦାସିଆ ବାଉରୀ  । ୟେ  ମାନଙ୍କର ସମାଜିକ ସଂସ୍କାର , ଲକ୍ଷ ଏକ ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ପ୍ରଣାଳୀ ଭିନ୍ନ ଅଟେ । ସମସ୍ତେ  ଜାତି ପ୍ରଥା ବିରୁଦ୍ଧରେ କବିତା ପୁରାଣ ରଚନା କରିଛନ୍ତି । ଏଥିରୁ ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ   ସେମାନେ ଜାତିପ୍ରଥା  ବିରୋଧରେ ଲଢେଇ କରିଛନ୍ତି । ଏଥିରୁ ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ଜାତିପ୍ରଥାର ବିଷ ସମାଜରେ କେତେ ଉକ୍ରଟ ଓ ଭୟଙ୍କର ରାକ୍ଷସ ରୂପେ କବଳିତ କରିଥିଲା । ଆଜି ବି  ଏହି ଘୃଣ୍ୟ ପ୍ରଥା ଲୋପ ହୋଇ ପାରିନି ।  ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭ ଭିତରେ ମାନସିକତା ଉନ୍ନତି ବିକାଶ ନ ହୋଇଛି , ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏ ସମାଜରେ ଏ ବ୍ୟାଧିବଂଚି ରହିଥିବ । ଆମର ବୋ÷ଧିକ ଓ ମାନସିକତାର ବିକାଶ ପାଇଁ ବ୍ୟକ୍ତି ତାର ଚିନ୍ତା ଚେତନାକୁ ସାମାଜିକ ପରିବର୍ତନ ପାଇଁ ଲଢେଇ କରିବାକୁ ପଡିବ । ୟେ ଲଢେ ମାନବିକତା, ମଣିଷର ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ।
                            ୨୦ ଅପ୍ରେଲ ୨୦୧୩ ରିଖରେ ମୋତେ କୁଶକଂଟା କମିଟିର ଅ୍ମକ୍ଷ ଭାବରେ ନିର୍ବାଚିତ କରାଗଲା , ବାସ୍ତବରେ ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଚକିତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ଏହି ଆଶା ବହୁ ଦୁରରେ ଥିଲା । ସେହି ଦିନ ଠାରୁ କୁଶକଂଟାର ବିକାଶ ପାଇଁ ବହୁ ଚିନ୍ତା ଆଲୋଚନା ପାଇଁ କୁଶ କଂଟା ଠାରେ ୟେ ଜାତିର ଜାତୀୟ ମୁଖପତ୍ର ପାଇଁ ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରେ ରହିଲି ।  ଶେଷରେ କୁଶବନ ନାମରେ ୟେ ପତ୍ରିକା ପ୍ରକାଶ ହେବା ପାଇଁ ଯାଉଛି । ଅନେକ ଲୋକ ଏହାକୁ ଇର୍ଷ୍ୟା କରିବେ , ନାକ ଟେକିବେ, ଆଙ୍ଗୁଳୀ ଦେଖାଇବେ  ଓ ସମାଲୋଚନା କରିବେ । ଆଗରୁ ଅନେକ ସାହିତ୍ୟ ଜନ୍ମ ନେଇଛି, ମୃତୁ୍ୟ ବି ହୋଇଛି । ସମୟ କହିବ ହିଁ ଏହାର ଶେଷ । ଏହା ପୁର୍ବରୁ ତିନିଗୋଟି  କ୍ଷୁଦ୍ର ପୁସ୍ତକ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ନାମରେ  ଶ୍ରୀ ମୁରଲୀଧର ଭୋଇଙ୍କ ଆପ୍ରାଣ ଉଦ୍ୟମ କ୍ରମେ ପ୍ରକାଶ ହୋଇଛି । ମାତ୍ର ତାହା ଯଥେଷ୍ଟ ଭାବରେ ଜନ ମାନସ ଛୁଇଁ ପାରି ନାହିଁ ।  ତେବେ ତାଙ୍କର ଏହି ଉଦ୍ୟମ ତଥା ଏକନିଷ୍ଠ  ସାଧନା ,ଯେଉଁ ସାହିତ୍ୟର ମୂଳଦୂଆ ପଡିଛି । ତାହା ସଦା ସର୍ବଦା ଆମ ପାଇଁ ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ହୋଇ ରହିବ । ମୁୂଁ ଆଶା କରେ,  କୁଶ ବନ ପତ୍ରିକା  ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କର ଆତ୍ମା ପରିତୃପ୍ତି ଲାଭ କରିବ ।
  କୁଶବନ ଏକ ପ୍ରଗତିଶୀଳ ପତ୍ରିକା . ଏହା ସମାଜରେ ଥିବା କୁସଂସ୍କାର,ଅର୍ଥନୈତିକ ସମସ୍ୟା ,ଶିକ୍ଷା ଓ ଚେତନା ପାଇଁ ଏହାର  ଏକ  ବୈପ୍ଳବିକ ଆନ୍ଦୋଳନର ଏକ ଅଭିନବ ପ୍ରୟାସ । ଆମ୍ଭ ଦଳିତ ସମାଜର ଜନ୍ମିତ ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ଜୀବନ ଆଦର୍ଶ ନେଇ ନୂତନ ଶୈଳୀରେ ଜନ୍ମ । ଆଶାକରେ ପାଠକ/ପାଠିକାଗଣ , ଆପଣ ମାନଙ୍କର ସୁଚିନ୍ତିତ ମତାମତ ,ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆଗକୁ ନେବା ପାଇଁ ସହାୟ ହେବ ।
                                                            ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ,  ଓଡିଶା ମହାଭୋଇ କୁଳ ଜାତୀୟ                          ଧର୍ମାନୁଷ୍ଠାନ,କୁଶକଂଟା


                                                                                                    

No comments:

Post a Comment