ମୂଳ ଲେଖା- ଚନ୍ଦୁ ମେହେସାନ୍ୱି
ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ମହାନ୍ତି
ସେ ମୋତେ କହିଲା ,ମୁଁ ହେଉଛି ଶୁଦ୍ର ;
ଏଇ କଥା ଜାଣି ମଧ୍ୟ, ଛୁଇଁ ପାରୁଛନ୍ତି ମୋତେ ।
ସୁଲୁ ସୁଲୁ ବହୁଥିବା ବାଆ, ଆଉ ସକାଳର ନରମ ଖରା ,
ଛୁଇଁ ପାରୁଛନ୍ତି ମୋତେ ଫୁଲର ସୁଗନ୍ଧ ,
ଆକାଶର ହସୁଥିବା ,ରୁପେଲି ଚାନ୍ଦର ଚାନ୍ଦିନୀ ।
ଛୁଇଁ ପାରୁଛନ୍ତି ମୋ ମନକୁ , ଆକାଶରେ ଡେଣା ପିଟା
ଉଡୁଥିବା ପକ୍ଷୀ ମାନଙ୍କ ମଧୁର କାକଳୀ , ଅଥଚ ?
ଛୁଇଁବାକୁ ନାରାଜ ମୋତେ ?
କାରଣ, ଜାତି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସେଇମାନେ !!!
ବ୍ରାହ୍ମଣ ସାଇଲୋ , କଟକ-୧୮
No comments:
Post a Comment